اسید و باز
- سه شنبه, ۱۷ آذر ۱۳۹۴، ۰۷:۲۲ ب.ظ
- ۱ نظر
تشخیص حلال از حل شونده
در محلول ها در بیشتر مواقع جزیی که مقدارش بیشتر است حلال است .
انحلال پذیری
بیشترین مقدار از ماده ی حل شونده که در دمای مشخص و حجم مشخصی از حلال حل شود را انحلال پذیری می نامند
برای مثال در100گرم اب در دمای 20 درجه حدود38گرم نمک را می توان حل کرد.
پس از ان اگر نمکی را به محلول بیفزایید در ته لیوان ته نشین می شود در چنین حالتی که نمک دیگر حل نشده و مقداری از ان ته نشین شود محلول را سیر شده می نامیم .
انحال پذیری چند ماده در100گرم اب 20درجه
1-نمک38گرم 2-کربن دی اکسید 0.169گرم
3-شکر205 گرم 4-اکسیژن 0.0044گرم
کاتالیزگر ماده ای است که در بیشتر واکنش ها سرعت واکنش ها را افزایش می دهند ولی در پایان واکنش دست نخورده باقی می ماند
سوختن
برای سوختن به ماده سوختنی و اکسیژن و گرما نیاز هست که این سه عنصر را مثلث اتش می نامند و ما می توانیم با حذف هر یک از این ضلع ها اتش را خاموش کنیم
مثال چوب+گاز اکسیژن+گرما=گرماونور +گاز کربن دی اکسید+خاکستر +بخار اب
در این تغییر شیمیای گازاکسیژن و چوب که دچار تغییر شیمیایی می شوند واکنش دهنده نامیده می شوند